MySQL error /home/jacob/domains/loggy.nl/public_html/logs/layout.php on line 83
insert into online values
(
'',
   '',
   '1711625218',
   '54.163.200.109',
   'hollandseherder-ivor-/'
)


Incorrect integer value: '' for column `jacob_weblog`.`online`.`userid` at row 1
URL: /
IP: 54.163.200.109
UserAgent: claudebot

Post:
Array
(
)


GET:
Array
(
    [gebruikersnaam] => hollandseherder-ivor
)


Sorry, there was an error, we are notified of the issue and will be resolved as soon as possible
Hollandse Herder ruwhaar - Home

Een nieuw hondje


Het wordt in onze samenleving steeds drukker met hondjes en honden. Soms lijkt het wel of je er niet meer bij hoort als je jezelf niet regelmatig buiten laat zien met minimaal een klein hondje.

 

Toch lijkt het of er steeds minder rashonden worden verkocht. De hondjes komen steeds vaker uit dierenwinkels, tuincentra, fokschuren of websites als Marktplaats of Ebay. Daarnaast gebeurt het kopen van een hond steeds vaker als een impuls of is het hondje bedoeld als verrassing voor de ontvanger. Een kind krijgt het hondje ter gelegenheid van een verjaardag, Sinterklaas of de Kerstman. Oudere mensen worden met een hondje ‘verrast’ om de eenzaamheid te ‘helpen oplossen’ (ben je meteen af van die wekelijkse bezoekjes). En zo kan ik nog wel een poosje doorgaan met opsommingen.

 

Waar in zulke gevallen bijna niemand bij stil staat is dat een hond niet zomaar een ‘aardigheidje’ is dat je even weg kan geven. Zo’n puppy doet het erg leuk in de etalage en zeker als het in je handen wordt gedrukt, maar verder wordt niet gekeken of het hondje wel gezond is, laat staan gesocialiseerd. In de meeste gevallen zijn dergelijke hondjes net voor het eerst uit de schuur of uit de kooi waar het geboren is en heeft het nog nooit een wandelingetje buiten gemaakt. Aan een halsband en een riem is het dus ook nooit geweest. Met mensen is het beessie nog nooit omgegaan, behalve die fokker die elke dag wel een keer kwam kijken of er misschien hondjes dood waren gegaan en meteen even wat voer en water kwam brengen.

Zulke hondjes kopen de mensen dus en geven ze aan kinderen of ouderen. Met de pas gekochte hondjes even naar de dierenarts hoeft ook niet, want die dierenartsen zijn vandaag-de-dag toch al zo duur en bestaan alleen om je het geld uit je zakken te schudden.

 

Veel van die puppies gaan al snel dood, want niemand heeft verteld dat ze ingeënt moeten worden en hoe je ze moet verzorgen. Waarschijnlijk was het hondje al ziek bij de verkoper. Dat is meestal niet zo heel erg, want je hebt nu eenmaal garantie als het hondje ‘het niet doet’, dus je gaat terug en krijgt een nieuw hondje mee.

Als het hondje de eerste weken redelijk is doorgekomen, zou je er eens over kunnen denken om met het beessie naar puppencursus te gaan. Dat hoeft niet, want het is maar een klein hondje en de kinderen of de ouderen doen er toch niets anders mee dan aan het riempje uitlaten en heb je wel gezien hoeveel zo’n cursus kost? Bovendien hebben we geen tijd om elke week op een doordeweekse avond of zelfs een zaterdagochtend naar zo’n cursus te gaan, want als het al niet regent dan moeten we net boodschappen doen of kindlief moet sporten.

 

Als het al niet grondig mis was met het hondje dan gaat het hier wel mis.

Maar daarover heb ik het in het volgende logje.


20:35:24 14 Mei 2008 Permanente link Reacties (0)

Agressie


Zoals ik al in mijn intro heb geschreven, bestaat er behoorlijk wat agressie zowel met als door honden. Ik kan hierover meepraten, want ik mag zolangzamerhand wel stellen dat ik in de loop der jaren ervaringsdeskundige ben geworden. Maar laat ik bij het begin beginnen.

Ivor is mijn tweede Hollandse Herder ruwhaar, nu dus ruim 10 jaar oud. Ik heb hem als negen weken 'oude' pup bij de fokker weggehaald. We hebben hem meteen aangemeld voor de puppycursus bij Kynologen Club (K.C.) De Hofstad aan de Benoordenhoutseweg in Den Haag. Na de puppycursus zijn we overgegaan naar KC Delft, wat voor ons veel gunstiger bleek qua files en dus reistijd. We hebben daar met goed gevolg de cursussen Jongehonden en Elementaire Gehoorzaamheid gevolgd tot wij merkten dat bij de KC's te weinig specifieke kennis was over de Hollandse Herders.

Intussen bleek de Kringgroep Rotterdam van de rasvereniging NHC de cursussen aan te bieden die wij voor onze Ivor nodig achtten en bovendien ook nog op de zaterdagen. We hebben er dus niet lang over nagedacht en zijn lid geworden van deze Kringgroep. Wij hebben trouw een aantal jaren achtereen onze zaterdagochtenden in Rotterdam op het trainingsveld doorgebracht en hebben daar de nodige diploma's 'in de wacht gesleept'. Onze Ivor is alles bij elkaar dus uitstekend gesocialiseerd.

Daarnaast ben ik in gaan schrijven voor hondenshows in binnen- en buitenland, omdat dit vanuit de rasvereniging werd geadviseerd. Ivor is namelijk een erg fraai exemplaar en daarmee een uitstekende vertegenwoordiger van het ras Hollandse Herdershond ruwhaar. We zijn met hem dan ook erg veel hondenshows afgereisd en onze Ivor is dankzij de behaalde uitstekende resultaten Nederlands-, Belgisch- en Internationaal Kampioen geworden. Hij heeft nu een erg fraaie prijzenkast en een behoorlijk aantal certificaten en diploma's verzameld, waar we vanzelfsprekend behoorlijk trots op zijn.

Waarom vertel ik dit alles? Om de simpele reden dat rond mij en Ivor vanaf dat hij pup was al een enorme hoeveelheid haat en nijd is ontstaan, wat heeft geleid tot stalking, bedreigingen en zelfs fysiek geweld. Twee mensen zijn wegens mishandeling meerdere malen voor de rechter geweest en veroordeeld. Daarover vertel ik in een volgend artikel.

Aanleiding voor dit alles is een vrouw die met haar zwarte dwergpoedeltje bij mij in het flatgebouw op nummer 267 woonde en nog steeds woont. Ivor was nog een pup en die dwergpoedel was al een volwassen hond. Ivor speelde in het park met die dwerg en nog een paar andere jonge honden. De beessies renden vrolijk achter elkaar aan, tot die dwergpoedel zich zonder enige aanleiding plotseling tegen Ivor keerde en hem van achteren aanviel. Aan die aanval van een volwassen hond op een pup hield Ivor een paar bloedende bijtwonden over, waarna Ivor zich ook weer omdraaide en die achterbakse poedel flink de les las, zoals een goede hond betaamt.

Een 'normale' volwassen hond zal nooit een pup aanvallen en zeker niet verwonden. Een volwassen hond die dat wel doet spoort niet en wordt doorgaans afgemaakt.

Het achterbakse poedeltje schreeuwde daarop moord en brand en trok daarmee eindelijk de aandacht van zijn vrouwtje, die het (als gewoonlijk) tot dat moment veel te druk had met kletsen. Ze staat in de wijde omgeving dan ook niet voor niets bekend als het 'wandelend nieuwsblad'.

Door het gekrijs van haar hondje begon ook de vrouw zelf te krijsen alsof zij zojuist aangerand was en krijste dat die valse hond van mij haar 'lieverd' had aangevallen. Bij haar hondje was echter geen enkel gaatje, laat staan ook maar een druppeltje bloed te vinden, want een goede en eerlijke hond als mijn Ivor zal bij zo'n correctie absoluut nooit doorbijten, in tegenstelling dus tot dat achterbakse, valse kreng van haar.

Een 'normale' volwassen hond zal nooit een pup aanvallen en zeker niet verwonden. Een volwassen hond die dat wel doet spoort niet (heeft een afwijking) en wordt doorgaans afgemaakt.

De eigenares van de dwergpoedel wordt echter absoluut niet gehinderd door ook maar de minste kennis van honden, dus begrijpt ook absoluut niet wat er in feite is gebeurd. Ergo: dit incident was voor haar zelfs aanleiding om een roddel- en lastercampagne tegen mij en mijn Ivor te beginnen, die zijn weerga niet kent en nu, 10 jaar na dato nog steeds voortduurt. Aan ieder die maar luisteren wil vertelt zij nog steeds wat een 'etterbak' ik ben (zo noemt zij mij al die tijd al) en wat een vals kreng mijn Ivor wel niet is. Daarnaast 'waarschuwt' zij iedereen met of zonder hond zich niet met mij en mijn Ivor in te laten en heel goed voor ons op te passen. Ook heeft zij meer dan eens een handtekeningenactie tegen mij en Ivor georganiseerd, waarvan zij de resultaten heeft gedeponeerd bij zowel de politie als bij de Dierenbescherming. De enige die daar op in is gegaan was de wijkagent, maar dat is een man van Turkse afkomst en iedereen weet zolangzamerhand wel hoe Turken tegenover honden staan (overigens benadruk ik dat ik dit niet discriminerend of denigrerend bedoel).

Omdat ik in de loop der jaren veel contacten heb opgebouwd met en bij de politie, word ik steeds geïnformeerd over dit soort acties. Een aantal malen hebben hondendeskundigen en -geleiders van de politie mijn Ivor bekeken en 'geprobeerd' en steeds waren zij vol lof over mijn (nog steeds) superenthousiaste en sociale hond Ivor. Ik hoef dan ook eigenlijk niet eens te vermelden dat mijn buurvrouw, ondanks al haar intensieve pogingen, nog nooit enig gehoor heeft gevonden bij welke instantie dan ook.

Nu hoor ik de vraag waarom ik hier pas nu artikelen over schrijf en publiceer. Dat komt door opnieuw enkele incidenten die onlangs kort na elkaar door haar zijn 'georganiseerd'. Regelmatig probeert zij mij in de weg te gaan staan als ik met Ivor aan kom lopen en probeert mij op die manier te dwingen voor haar opzij te gaan. Kennelijk is dat erg belangrijk voor haar zielige dominante geest. Zij wacht echter altijd eerst op een passant en houdt die  persoon staande voor één van haar beruchte kletspraatjes op een plaats waar ik wel moet passeren. Haar poedeltje verveelt zich toch altijd, want wandelen met het beessie doet zij zelden of nooit, maar ze staat wel altijd te kletsen, met Poedeltje aangelijnd. Poedeltje begint dus zachtjes naar Ivor te grommen en daar reageert Ivor op. Tenslotte accepteert hij dergelijk onbeschoft gedrag van andere honden niet, zeker niet van Poedeltje. Als Ivor dan even tegen hem tekeer gaat begint de vrouw steevast te krijsen en vertelt haar gesprekspartner van dat moment dat ik dus een 'etterbak' ben en Ivor een vals kreng.

Twee dagen later kwam ik met Ivor naar beneden om hem uit te laten. Zij stond net beneden met een oudere buurvrouw, die geen hond heeft en er ook niets van moet hebben, op de lift te wachten. Toen zij Ivor en mij in de lift zag staan begon zij hysterisch te gillen en te krijsen (wat zij anders nooit doet als wij elkaar tegenkomen) en rende met haar poedeltje de trap op. Het oude vrouwtje raakte daardoor ook in paniek en kroop stijf van angst en schrik in de verste hoekje, met haar rug naar mij en Ivor. Dit was van de poedelvrouw dus puur bedoeld als haatzaaierij tegen mij en mijn Ivor, waarmee zij onschuldige mensen benadeelt en angst aanjaagt. Dit is zo uitermate smerig van dat mens dat ik op dat moment besloot deze weblog te openen om dit soort misdadige praktijken (want dat is het) van dat mens aan de kaak te stellen.

Dit was een eerste (vrij lang) artikel, maar er zullen er nog heel veel meer komen. Ik kan nu eenmaal niet tegen dergelijk smerig en achterbaks gedrag, zeker niet als zij daarmee ook nog eens oude mensen in paniek jaagt. Ik heb er geen enkele moeite mee dat andere hondeneigenaren door haar roddel en achterklap omdraaien en een andere kant oplopen als zij mij en Ivor aan zien komen, daar kan ik nog wel om lachen. Maar met dit soort praktijken gaat zij mij vele malen te ver.


01:09:28 09 Mei 2008 Permanente link Reacties (0)

Hollandse Herdershond Ivor


Ivor is een Hollandse Herdershond ruwhaar, geboren op 15-01-1998. Hij is dus 10 jaar oud. Zijn stamboomnaam is "Heer Ivor v. 't Vrijbuitersnest"
Ivor is best een dominante reu, dat laat hij dan ook duidelijk merken. Tenslotte is hij een echte Hollandse Herdershond. Op zich is daar niets mis mee, want Hollandse Herdershonden zijn geweldige honden maar wel met een 'gebruiksaanwijzing'. Op de website van de rasvereniging 'Nederlandse Herdershondenclub (NHC) is alles over de 'Hollanders' te vinden, dus om dit profiel niet onnodig lang te maken mag ik graag naar deze link verwijzen:  http://www.hollandseherder.nl/
Klik daar in het menu links dan eens op 'De Hollandse herder' en 'Rasstandaard' en u weet vrijwel alles wat over de Hollandse Herdershond is te vertellen.
 
Terug naar Ivor. Zoals de meeste Hollanders staat ook hij in gedrag en karakter nog dicht bij de wolf (Canis lupus) of ook wel de 'oerhond'. Dit betekent dat de Hollander nog een echt roedeldier is en dus meer dan de meeste rassen, zal blijven proberen om roedelleider, ofwel 'de baas in huis' te worden. De meeste andere hedendaagse hondenrassen zijn inmiddels dusdanig geciviliseerd dat zij weinig of niets meer hebben van de wolf of de oerhond.
Toch merk ik nog dagelijks dat veel mensen een hond(je) hebben, maar in werkelijkheid niet weten wat zij in huis hebben gehaald. Vooral de kleine hondjes zijn meestal niet echt de 'schatjes' waarvoor zij meestal worden aangezien. Dit levert dan ook heel vaak grote en onnodige problemen op met andere honden. Niet alleen de honden veroorzaken problemen, veel baasjes en vrouwtjes zijn vele malen gevaarlijker en de grootste veroorzakers van zinloos geweld, roddel en achterklap.
Vrijwel alle problemen zijn te voorkomen met een cursus bij de locale kynologenclub of hondenschool, maar dat kost nu eenmaal geld, of de mensen denken dat dit voor zo'n klein hondje niet nodig is, of de mensen denken dat zij best wel iets van honden afweten, of de mensen vinden het kinderachtig om met hun hondje in een kringetje rond te lopen bij die hondenschool.
Over dit soort zaken en mijn belevenissen daarmee gaat deze weblog.

15:33:51 08 Mei 2008 Permanente link Reacties (0)

Outlet NL female 140915 - 030216 468x60


Weblog
Hoe werkt het? Klik hier
Begin pagina
loggy.nl Home
Weblog maken
RSS Feed

Abonneren!

Intro

Hollandse Herdershond Ivor

Agressieve honden of Agressieve baasjes?

Agressie

Opvoeden

Een nieuw hondje